نوشتار |
شولامیت
آلونی * تسلط تعصب
دینی بر
اسراییل شرم آوراست
. مدت
زیادی
ازسخنرانیهای نژادپرستانهی
خاخام ـ مایر
کانان ـ سپری
نشده بود که
از نویسنده و
روزنامه نگار
فقید، آموس
الون، رونوشتِ
نامهای را که لرد
روتشیلد، در
اوت ۱۹۰۲ به
هرتسل [ بنیانگذار
صیهونیسم و
سازمان دهندهی
نخستین کنگره
صیهونیستی در
سویس ] نوشته
بود دریافت
کردم . در این
نامه، روتشیلد
توضیح
داده است که
چرا از تاسیس
دولت اسراییل
در این سرزمین
پشنیبانی نمیکند.
او در این
نامه نوشته
است : « تصور
تاسیس یک
مستعمره
یهودی
برایم
دهشتناک است
. ایجاد این
مستعمره، دولتی
خواهد بود در داخل
دولت . دولت
کوچکی خواهد
بود، ارتودوکس
و کوته
بین
که
مسیحیها و
غیر یهودیها را محروم میکند ». با این وجود و
علیرعم پدیدههایی
مانند کانان،
سالیانی
در این
سرزمین امید
وار بودیم که پیش
بینی روتشیلد
تحقق نخواهد
یافت .
امیدوار
بودیم که
اسراییل
واقعا « حقوق اجتماعی
و سیاسی همه
شهروندانش را،
صرفنظر از دین
و مذهب شان ،
نژادشان ، و
جنسیت شان
تضمین می کند.»
و نیز « آزادی
دین و مذهب،
معتقدات ،
زبان، آمورش و فرهنگِ همه
شهروندانش را
تضمین می کند. »
همان طور که
در اعلامیهی
استفلال
اسراییل ذکر
شده است . سالها
سپری شده و کانان
جانشینهایی
داشته است ـ نه تنها در بین جمعی آدمهای
حریص و بی پروا
، بلکه حتی در
بین « نمایندگان
منتخب در کنست (
پارلمان ) » و دربین گروه
کوچکی در درون
حکومت . حال
این گروه کوچک،
دست اندرکاراست،
قوانین
آشکارا
نژادپرستانهای
وضع کند و
دستجات پلیس
را روانه کند تا
جلسات فرهنگی
بین المللی را
که فلسطینیها
سازمان داده
اند برهم
زنند. زیرا،
به نظر این
حکومت، فلسطینیهای
بومی این کشور
، شهروندان درجهی
دوم محسوب میشوند
. وضعکنندگان
این قوانین
معتقد نیستند
که حقوق بشر
شامل اعراب
نیز میشود. از
حقوق فرهنگی
آنها، از حق
مسکن، و حتی
از حق داشتن
زمین نیز صرفنظر
کنیم . چرا
چنین است؟ چون،
گویا چند
هزار سال پیش،
خداوند ، مالکیت
این سرزمین را
به قوم برگزیدهی
یهود و فرزندان
آنها وعده
داده است ! جای
بسی تاسف و شرم
آوراست ، آن
چه روتشیلد
پیش
بینی کرده بود، دراین
میان به وقوع پیوسته
است . پس از
مبارزات به
خاطر تاسیس
دولت، حتی در
خطیرترین لحظات
زندگی و در
تیره و
تارترین خواب
و خیالات خود نمیتوانستیم
تصورکنیم طرفداران
یاکونسکی
درصددند
با وضع
قوانین نژاد پرستانه
ترس و
وحشت ایجاد
کنند. ما هرگز نمی
توانستیم تصور
کنیم، اینان از
طریق دستکاری
در نظام قضایی، تلاش میکنند
عدالت
اجتماعی و
حقوق بشر را
از بین ببرند ـ
ارزشهایی که ضرورترین
مبانی و اصول جامعه دمکراتیک
هستند و همه
مردان و زنان
و کودکان ،
صرفنظر از نژاد و
کیان ، دین و
مذهب
یا جنسیت، از آنها برخوردارند.
چهل
و دوسال است در
سرزمینی که به ما
تعلق ندارد، اشغالگر
و سرکوب کننده
شده ایم. آیا واقعا
بایستی قزاقهای
چپاوگری شویم که مزارع و باغستانها
را نابود کنیم
، زنان و
کودکان و کهنسالها را زجر
دهیم ؟ در
ترانه ای چنین
سروده شده : « ما مالک
این سرزمین
هستیم، این
سرزمین ازآن
ماست » ، اما این
ترانه می
بایست چنین
سروده شود: « ما
صاحب قدرت
هستیم ، قدرت
از آن ماست . ما
پول داریم ، پول
از آن ماست . ما
مجازیم هر کاری
بکنیم». یعنی: قومی را
از گرسنگی از پا
درآوریم،
زندانی کنیم، و
سرانجام، با
بمباران
هوایی ، با پرناب بمبهای خوشهای و
فسفر سفید نابودشان
کنیم . چون، ما صاحب و
حاکم این سرزمین
هستیم و
خداوند
ما را
برگزیده است! سلطهی دین
و مذهب براسراییل
شرم آوراست . ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ * Shulami Aloni، در
سال ۱۹۲۸ در
تل آویو متولد
شد ه است. در
جوانی به
سازمان دفاع
از خود (
هاگانا )
پیوست و در
جنگ های
استفلال
طلبانه شرکت کرد
. در کابینه
رابین وزیر
آمورش و پرورش
بود . آلونی که
در رشتهی
حقوق تحصیل
کرده است، او
از سال ۱۹۹۶
برای بازگردانیدن
زمین های اشغالی
به فلسطینیها
و دولتی
سکولار
مبارزه می کند . برگرفته
از روزنامه
هارتس ، تل
آویو، ترجمه
از متن آلمانی
در
فرانکفورتر روند
شو ، شماره
۱۳۴ ، ژوئن
۲۰۰۹، محمد
ربوبی |